Kolejna seta tym razem w terenie

Sobota, 24 marca 2012 · dodano: 25.03.2012 | Komentarze 9

Zaczynamy z Malty startujemy o 9:00 jest już cała ekipa:
Marcin, Jacek, Michał, Zbychu, Kolejny Marcin, Ja. - Całkiem niezła grupka.

Zbiórka przy Żródełku © Maks

Ruszamy od razu ostro kierujemy się na jezioro swarzędzkie następnie do Gortatowa skręcamy w lewo na Mechowo. I dojeżdżamy do Dziewicy i zaczynamy jeden objazd dziewicy. Następnie mała przerwa. Kilka fotek przy wieży.

Marcin © Maks

Jacek na Dziewiczej © Maks

Michał na Dziewiczej © Maks

Marcin studiuje mapę a jak myslicie z kim ? © Maks

Ze Zbyszkiem ;) © Maks

Marek na Dziewiczej © Maks

Po zjechaniu z killera ktoś wpada na pomysł aby podjechać stwierdzam że jeszcze nigdy mi się nie udało podjechać killera tym razem mi się udaje. Jackowi też się udaje podjechać inni wybierają inną drogę i niestety im się nie udaje.

Nic postanawiamy dalej ruszać kierujemy się w stronę Zielonki gdzie przy sklepie robimy dłuższy postój aby uzupełnić zapasy.

Po przerwie kierujemy się w stronę Bednar (jak ja nie lubię tej kostki ....)
Potem Wronczyn Tuczno gdzie na asfalcie prędkość waha się między 28-32km/h
Przy sklepie robimy przerwę to tutaj dowiadujemy się że Marcin niestety musiał nas opuścić. Po krótkiej przerwie jedziemy dalej. Widać wyraźnie że Michała łapie kryzys i praktycznie zostaje w tyle. Po chwili dojeżdżamy do Kowalskiego gdzie Michał postanawia się pożegnać i kieruje się najkrótszą drogą na Poznań.

Jesteśmy przy Kowalskim © Maks

My startujemy singlem Kłosia a właściwie tym co z niego zostało bo wyglądał paskudnie praktycznie nie dało się nim jechać. Tutaj marek skrzywił przerzutkę oraz wygiął wózek. Jackowi udało się doprowadzić napęd do stanu używalności i mogliśmy dalej jechać ;)

Udało się naprostować ;) © Maks

O to przyrządy które posłuzyły do prostowania haka ;) © Maks

Po dojechaniu do końca jeziora Kowalskiego Jacek się odłącza jest godzina 14:30.

Jacek znika w oddali ... © Maks

A my udajemy się do Pobiedzisk na pączki i uzupełnić kalorię to na tym odcinku łapie mnie pierwszy mocny kryzys.

Po odpoczynku i dłuższej przerwie na które spotykamy cała rodzinę Marcina. Gadamy sobie miło a czas leci my nie mamy oświetlenia. Czas nas goni i musimy wracać w stronę Poznania po drodze udajemy się na sławetny podjazd Gortatowo gdzie Marcinowi nie udaje się podjechać my jesteśmy dość mocno zmęczeni i nawet nie próbujemy. Tutaj żegnamy się z Marcinem. Dalej wracamy już we trójkę gdzie tak naprawdę ciężko mi się jedzie już do samego końca a tętno jest bardzo niskie około 140bpm .

&feature=youtu.be

Generalnie trening był super.
Ponad 39% całej jazdy jechałem w 3 strefie (150bpm-178bpm)
Jutro w zależności od samopoczucia planuje krótki rozjazd